Hoofdstuk 4: plannen

Met de feestdagen, of noem het gewoon maar deze dagen, raakt alles erop achteruit. Niet enkel de kuis, de was en de plas. Deze dagen kruipen zohard in mijn lichaam dat ik me doodmoe voel. Energie wordt zonder dat ik het besef onttrokken.  Bezig zijn met de kinderen, feestjes, last minute cadeautjes zoeken....

Ik raakte er eindelijk aan om hoofdstuk 4 te lezen. Het werd niet duidelijk geschreven en ze sprongen letterlijk van de hak op de tak. Kort beschreef ze hoe het lichaam adrenaline en cortisol aanmaakt en hoe deze stoffen ons lichaam kunnen beïnvloeden. Als je heel veel stress hebt en je hebt vakantie, val je vaak de eerste week ziek of je krijgt nekklachten of hoofdpijn. Dat laatste heb ik al sinds mijn 17 jaar. Migraine, telkens als het weekend werd of ik vakantie had. Vreselijk gewoon. Ondertussen heb ik het kunnen bedwingen naar 2 keer per maand. Nekpijn is ook zo iets dat steeds om de hoek piept.

Je moet dus met stress leren omgaan door een planning op te maken en ruimte in te plannen om te 'lummelen'. Tevens moet je de belangrijke van de niet-belangrijke leren onderscheiden.

Dus nieuwe opgave: een uur tot uur planning maken gedurende 25 dagen...

Dit vind ik toch wel een enorme opgave. Want waar maak je het onderscheid tussen belangrijk en verwaarloosbaar en moet je echt elk detail plannen? Is het noodzakelijk om de was op te plooien te plannen of de was doen of de kinderen van school halen? Hoe ver moet je hier in gaan?